Вёска Парэчча

Вёска Парэчча – некалі даўней цякла тут рэчка
Серабранка (зараз высахла) , па ёй сяліліся людзі;
па рачцы сяліліся, таму і Парэчча.

Запісала Шлег Т.П. у сакавіку 2003 г.
ад Барчука Пятра Аляксандравіча, в. Парэчча.

Наша жыццё не магчыма уявіць без вады.Яшчэ на досвітку сваей гісторыі чалавек зауважыў, што вада з’яўляецца адным з асноўнейшых элементаў пабудовы Сусвету. Гэта знайшло свае адлюстраванне ў фальклоры і міфах, а на практыцы прыводзіла да культавага ушанавання крыніц.

Захаваліся такія легенды і на Лепельшчыне.



В. Пазняк жыхар Лепеля у сваіх успамінах аб жыціі у
п. 20 ст. эгадвае цудадзейную крыніцу у п. Бароўка Лепельскага раёна.

Мясцовы жыхар аднойчы на сасне у
лесе ва урочышцы Бароўка убачыў ікону. Ён пазваў людзей, ікону знялі і занеслі ў Каменскую царкву, але яна назаўтра зноў аказалася на тым жа дрэве. Ікону занеслі зноў у царкву, а на гэтым месцы пабудавалі капліцу. Там жа стала біць цудадзейная крыніца, да якой збіралася вельмі многа народу, з розных месц. Асабліва на рэлігійныя святы. Вясной ікону прыносілі з Каменя у Бароўку. А на зіму забіралі ў Каменьскую царкву.